lunes, 26 de enero de 2015

As crónicas do sochantre



As crónicas do sochantre, a segunda novela en galego de Álvaro Cunqueiro, apareceu publicada na Editorial Galaxia en 1956. A versión castelá que lle fixo o seu amigo Francisco Fernández del Riego en 1959 mereceu o Premio da crítica. Como o propio Cunqueiro advirte no “Prólogo para bretones” da versión castelá, elaborou esa novela sen sequera viaxar a Bretaña: “y todo lo que aquí, en estas Crónicas se cuenta de ella, está tomando de mapas, de libros de viajes, de lecturas de Chateaubriand y de Le Goffic, de algunas historias de ciudades y de cartas ejecutorias de las nobles familias”. Cunqueiro non visitou Bretaña ata maio de 1964, cando foi contratar un grupo de cornamusas para as festas de agosto en Vigo e deixounos 4 espléndidos artigos desa viaxe literaria en Faro de Vigo.

A elección da Bretaña como espazo narrativo por Cunqueiro non foi allea ao celtismo profesado por tantos intelectuais galegos. Hai que poñela en relación, logo, con As cruces de pedra na Bretaña (1930) de Castelao,  varios contos de El pálido visitante (1960) de X-Mª Castroviejo ou  Bretaña, Esmeraldina (1987) de X. L. Méndez Ferrín no desenvolvemento dunha nova materia de Bretaña.

En As crónicas do sochantre, Cunqueiro mantén algúns dos trazos característicos do seu universo narrativo (humor, fantasía), aínda que non parta nesta ocasión dun xogo intertextual cun mito literario concreto, como en Merlín e familia, Si o vello Sinbad volvese ás illas, Un hombre que se parecía a Orestes, Las mocedades de Ulises… Rexeita a tradición da novela realista decimonónica e adopta procedementos estruturais da novela primitiva como a viaxe o simposio: “pois temos por costume pasar estas noites que andamos en hoste contando as nosas hisitorias.” A ambientación das aventuras do sochantre Charles Anne Guenolè Mathieu de Crozon en plena Revolución Francesa, “dende o ano mil setecentos noventa e tres a mil setecentos noventa e sete”, dálle pé ao autor a incorporar accións dos chouans contrarrevolucionarios, a guillotina… no tour por terras bretoas nunha carroza con seis defuntos. De regreso na súa casa de Pontivy, o sochantre parece asumir con humor a nova identidade republicana do personaxe que fixera de dobre del, pois “asubiaba a Camañola afeitándose”.


Deixámosvos este video realizado polo GRIAL (Grupo de Intervención Audiovisual e Literaria) da Facultade de Filoloxía e Tradución da Universidade de Vigo:


Lectores de 4º de ESO

Con esta obra Marjane Satrapi recibiu o premio ao mellor Álbum no festival de Angoulême en 2005.
A acción transcorre en 1958 en pleno reinado do Sha de Persia pero con frecuentes saltos temporais tanto cara o pasado como ao futuro.

Para ter máis información sobre a historia de Irán deixamos estes enlaces:
https://www.youtube.com/watch?v=RgPFH2KR_NE
https://www.youtube.com/watch?v=y40-3LYr72s
https://www.youtube.com/watch?v=zlkJBUsxWrA (1ª Parte)
https://www.youtube.com/watch?v=maghAfrxuUQ (2ª Parte)
http://www.rtve.es/alacarta/videos/en-portada/portada-iran-juventud-escondidas/521051/


Pollo con ciruelas foi levada ao cine no ano 2011. Neste vídeo podedes ver a Marjane Satrapi falando da novela gráfica e da película:

miércoles, 14 de enero de 2015

Visita ao Palacio Municipal da Coruña



Para complementar a lectura de El coleccionista de relojes extraordinarios de Laura Gallego, os alumnos do club de lectura de 2º de ESO visitaron co seu coordinador, Ángel González, o Museo dos Reloxos do Palacio Municipal.



Acompañounos unha guía do Concello que lles amosou tamén as distintas salas do edificio e  ofreceulles unha  información detallada delas.