viernes, 2 de diciembre de 2016



CHARLA CON EMILIO PASCUAL:

                                           PERSONAXE, PAISAXE E PAIXÓN


O día 23 de novembro tivemos a sorte de asistir cos alumnos do Club de lectura de 3º de ESO á charla co escritor Emilio Pascual, do que previamente lemos a obra Días de Reyes Magos.
O encontro tivo lugar no centro de ensino IES Otero Pedrayo e compartimos tan animada e interesante xornada cos alumnos deste centro que tamén leron a obra.

Emilio Pascual chamounos a atención pola paixón que imprimiu ás súas palabras. Nada soaba igual se el as pronunciaba.

De seguida soubo atraparnos coa emoción dos seus coñecementos de mitoloxía e literatura.  Esa erudición vese reflectida na novela que lemos, xa que nela abundan as referencias e choscadelas ó lector sobre outras obras: clásicas, grecolatinas, renacentistas como El Lazarillo, El Quijote...

As citas literarias parecen filtrarse entre liñas, o que fai que a obra adquira unha dimensión que vai máis alá da anécdota narrada.
As preguntas dos alumnos foron moitas e interesantes: " En que te inspiraches?, cal é o teu libro favorito dos que se citan na novela? por qué elexiches este tema?, sénteste identificado con algún personaxe, por qué ese final?"

A medida que nos respondía, iamos descubrindo o profundo significado da obra, que se podería resumir no amor infinito dun pai por un fillo, e como aquel adopta a personalidade dun cego para salvar a Uli da súa complicada adolescencia.

A vida como escenario ou teatro é a paisaxe desta historia, pero sen deixar de lado a paixón e os personaxes. Así definiu Emilio Pascual o que é unha narración: paixón, paisaxe e personaxe.
Toda unha lección sobre a literatura e a emoción de crear para compartilo cos lectores, porque "un libro só é unha cousa entre cousas mentres non é lido".





domingo, 6 de noviembre de 2016

Un puente hacia Terabithia






Esta novela está inspirada nun feito real que ocorreu en agosto de 1974, cando Lisa Hill, a mellor amiga de David, o fillo de Katherine Paterson, morreu ao ser alcanzada por un raio nunha praia.


O nome Terabithia recorda a Terenbithia, unha illa de Narnia, creada por C. S. Lewis para as novelas El príncipe Caspian y La travesía del Viajero del Alba da serie Las crónicas de Narnia.

Na novela faise unha referencia directa ás Crónicas de Narnia, cando Leslie lle empresta eses libros a Jess para que aprenda a comportarse como un rei.

Outro libro ao que se alude na novela é Moby Dick, escrito por Herman Melville e publicado en 1851.  Narra a travesía do barco baleeiro Pequod, comandado polo capitán Ahab, obsesionado pola persecución dun gran cachalote branco. Cando Leslie lle conta a Jess a incrible aventura dunha balea e dun tolo capitán de barco que se desvivía por matala, o neno xa estaba pensando como debuxar unha "balea resplandecente de brancura contra as augas escuras".


Achegamos un mapa de Virginia para que localicedes algúns dos lugares nos que transcorre a acción da novela.


jueves, 26 de mayo de 2016

Obradoiro para os alumnos do Club de Lectura.


O mércores, día 4 de maio, os alumnos dos Clubes de Lectura de 3º e 4º de ESO asistiron a unha charla impartida na Biblioteca polo profesor e poeta Xavier Seoane sobre Música e Poesía. Neste obradoiro os alumnos escoitaron cancións famosas de diferentes estilos musicais e puideron disfrutar dunha entretida e proveitosa análise das súas letras.
Un ano máis , agradecemos a Xavier Seoane a súa xenerosa colaboración, que contribúe a enriquecer e fomentar a creatividade do alumnado en diferentes eidos da arte.

O profesor e poeta Xavier Seoane no Obradoiro de Música e poesia.



sábado, 30 de enero de 2016

Caperucita en Manhattan


 Unha breve presentación deste libro da escritora Carmen Martín Gaite:


Fronte ao bosque da Caperucita clásica, o da nosa Caperucita- Sara é a cidade de Nova- Yorke e os seus frondosos parques. Velaquí un rápido percorrido polo Central Park:





domingo, 17 de enero de 2016

28 días





O título desta novela de David Safier, que estamos a ler no club de lectura de 4ºde ESO, fai referencia aos 28 días que durou o levantamento organizado polos xudeos do gueto de  Varsovia, na súa maioría mozos entre trece e vintenove anos.

Mira, a protagonista, unirase ao movemento de loita Hashomer Hatzair, integrado no ZOB.

Tedes máis información sobre os feitos históricos tratados no libro no vídeo ao que vos leva este enlace:





Na novela alúdese ao "espiritu de Masada", unha fortaleza de Xudea (Israel ) que resistiu durante meses o asedio dos romanos:




Un personaxe entrañable da novela é o célebre médico e pedagogo Janusz Korczak, que dedicou a súa vida aos nenos, abandonando a súa carreira no sector privado para centrarse nos seus orfanatos. A súa vida foi levada ao cine en máis dunha ocasión, A película Korczak (1990) foi dirixida por Andrzej Wajda.

E, por último, deixamos o testemuño de Szymon Srebrnik, un xudeo polaco supervivinte do holocausto do campo de exterminio de Chelmno:







domingo, 3 de enero de 2016

Como agua para chocolate


En el Club de lectura de 3º de ESO hemos leído Como agua para chocolate , la obra más conocida de la escritora mejicana Laura Esquivel. Esta autora escribió programas infantiles para la televisión mejicana y guiones de cine.

En la novela arriba citada llama la atención el uso del realismo mágico, técnica nacida en la literatura hispanoamericana y que consiste en presentar la realidad de un modo desmesurado o hacer convivir lo natural y lo sobrenatural de manera armónica como si fuesen compatibles. Así, la protagonista, Tita, teje una manta sin fin para aliviar el frío perpetuo que le causa la frustración de su amor por Pedro. Tita, que había crecido en la cocina y que está destinada a cuidar a su madre y no casarse jamás, libera su mundo interior y da rienda suelta a su creatividad a través de los menús que elabora en su refugio particular

Es una historia de amor que supera las barreras del autoritarismo impuestas por una madre tirana. Esta oculta también en su interior el secreto de un amor prohibido e inconfesable.
Otras obras literarias han tenido como protagonista la cocina y, al igual que la novela de Laura Esquivel, han sido llevadas al cine. Este es el caso de El festín de Babette , relato de Isak Dinesen en el que la protagonista huye de Francia y se refugia como criada y cocinera en la casa de dos ancianas solteras cuyo padre, un estricto pastor, ha frustrado los planes de ser felices de sus hijas. Un día Babette gana un premio de la lotería y decide preparar una cena que hace las delicias de los asistentes.

La cocina es una forma de arte y en los últimos años se ha potenciado con programas televisivos que permiten mostrar las habilidades de  los concursantes en este ámbito.

Como agua para chocolate es también una forma de expresar los sentimientos que deben estar ocultos y que, muchas veces, son sensuales y voluptuosos. Sin duda alguna, Tita pone en sus platos lo que siente por Pedro y ello se contagia a los comensales.

La novela abre cada capítulo con una receta de cocina distinta que actúa como hilo conductor de la trama y esta nos lleva por un laberinto de pasiones que culmina en la apoteosis final.